Dag 10 - Washington D.C.

In België ga je op een zondag naar de bakker om pistolets te halen en gaat Colette na het ontbijt naar de kerk. In Washington op een zondag ben ik al blij dat Colette wat langer in bed blijft liggen. Langer in haar termen, is een uur later dan de rest van de week. Ondergetekende had vandaag geluk om te kunnen slapen tot 07:30 Hr en aan te schuiven aan een ontbijttafel. Pistolets kennen ze hier wel niet. Je moet het dan ook doen met bagels, donuts en cornflakes. Het resultaat is dat mijn reisgezel voor de eerste keer deze reis een boompje zaagde over de Amerikaanse eetcultuur of beter het gebrek eraan. Het zou maar stoppen op het einde van de dag wanneer we een eetplaats vonden die voor haar ‘eten’ serveerde.

Zoo

In de tussentijd bezochten we in de voormiddag de Zoo van Washington. Het is een populaire trekpleister voor gezinnen met kinderen. De kinderen kunnen er vrij rondlopen en deelnemen aan allerlei activiteiten en het is nog gratis ook. Voor ons is het een gelegenheid om de reuzenpanda’s nog eens te bezoeken. Deze Zoo neemt het serieus met het voortbestaan van de panda’s. In 2005 lukte het de 2 panda’s te zorgen voor een nakomeling. Hij is ondertussen al goed gegroeid.

Basilica of the National Shrine of the Immaculate Conception

Een zondag zonder kerkbezoek is echter niet denkbaar, zelfs niet in de States. Met de metro gingen we naar de Basilica of the National Shrine of the Immaculate Conception. Het is de grootste katholieke kerk in Amerika. We kregen van een vriendelijke, oude dame een privérondleiding van de 70 kapelletjes. Deze kerk werd voornamelijk betaald door de giften van de verschillende buitenlanders die hun Amerikaanse droom nastreven. Vandaag was er een plechtigheid van de Kroaten en de Spaans sprekende gemeenschap.

Christ in Majesty

In de avond vonden we een eetgelegenheid die haar gezaag over het eten even kon doen verstommen. Alhoewel het overlopen van de menukaart en de beslissing wat te eten, toch nog een Belgisch compromis benodigde. Ze wilde steak eten, maar de kleinste steak was 8 ounces. Ja, ook voor ons is dit steeds weer een bron van hoofdpijn.; de Amerikaanse eenheidsmaten. In onze eenheidsmaat is 8 ounces een goede 225 gram. Veel te veel voor een kleine dame. De vriendelijke barman Joe, begreep het Europees probleem en stond ons toe één schotel te bestellen en een extra couvert te geven zodat wij de steak konden delen. En raad eens wat er gebeurde als ze de steak had verorberd. Juist het gezaag stopte. En als bedanking mocht ik nog een pintje drinken en de football wedstrijd uitkijken .